Espazo Lusquiños da Mocidade

Historia

A actual edificación foi construída no ano 1955 e estaba conformada, na súa orixe, por catro vivendas: dúas en planta baixa e dúas na planta alta desenroladas en dúplex e con acceso polos volumes laterais retranqueados.

Memoria

A proposta pretende acoller e dar resposta ás necesidades que sempre tivo a xuventude (…) xunto coas demandas actuais.

O programa resólvese en dúas plantas prescindindo do aproveitamento do baixocuberta, o cal se incorpora ás estancias da planta alta, outorgando unha maior espacialidade ás mesmas, e regularizando os faldóns de cuberta e as liñas de cornixa co que se rompe a fragmentación volumétrica do estado previo e mellórase desta maneira a percepción exterior do mesmo, resultando un edificio máis compacto e homoxéneo.

A situación descentrada do ingreso –cara ao oeste– despraza as comunicacións verticais a unha posición máis centrada, optimizando desta maneira as circulacións e os percorridos de evacuación.

Na planta baixa, no ala leste, organízanse as salas de ensaio que se intercalan e quebran entre zonas de ocio fuxindo do corredor central e procurando iluminación e ventilación natural. No oeste, atopamos a área de audiovisuais composta por unha sala de proxeccións e un aula para impartir cursos. (…) Na planta alta sitúanse dúas salas a ambos lados da escaleira; a sala polivalente convértese nun pequeno auditorio mediante unha tribuna retráctil, e no local das antigas escaleiras sitúase a zona de almacenaxe-camerino. (…) Na outra sala –destinada a xogos– a apertura de ocos na cuberta e a canalización da luz mediante o falso teito, sectorizan o espazo e acondiciónano acusticamente. A luz tamízase naqueles ocos ao sur mediante pantallas que reflicten a luz. (…) A entrada de luz cenital lévase ao extremo no módulo onde se sitúan as comunicacións verticais reflectíndoa da mesma maneira e canalizándoa ata a planta baixa mediante un forxado e un ascensor acristalado.

Na fachada norte colócanse lamas que funcionan como controladores acústicos do edificio. Devanditas lamas permiten –pola súa masa e configuración– absorber e disipar as ondas sonoras producidas polo tránsito ferroviario.

(IGLESIAS LIMA + MOSQUERA DEL PALACIO + PÉREZ RODRÍGUEZ)>/p>

Premios

• Premio Gran de Area 2016 de Aportación á Arquitectura

Bibliografía

• TRESPES, Arquitectos; “Espazo Lusquiños. Rehabilitación de edificio para actividades para la Juventud”. Fundación Arquia: IV Premios Arquia 2012-2013. Fundación Caixa de Arquitectos.

Compartir