Centro de Recursos para Persoas con Discapacidade de Medelo

A preexistencia sobre a cal debiamos actuar era unha casa singular con certa presenza, constituída por varias edificacións tradicionais con fachadas aos catro ventos que formaban unha unidade de produción agrícola e gandeira. O conxunto atopábase en estado de abandono dende facía máis de 25 anos, co consecuente deterioro dos seus elementos construtivos. Non obstante, non sufrira alteracións tipolóxicas importantes á marxe dun pequeno engadido de fábrica de ladrillo acaroado á fachada cega do alprende. Tanto polas súas características construtivas como pola súa implantación constitúe un exemplo de arquitectura popular de indubidable calidade que precisaba ser conservado e potenciado.

O conxunto edificatorio preexistente constituía un exemplo de arquitectura popular de indubidable calidade, tanto polas súas características construtivas como pola súa implantación. En consecuencia, partimos da necesidade de manter integramente a súa volumetría e a características tipolóxicas.

O programa esixía, non obstante, ampliar a superficie construída e que as diferentes pezas funcionaran como un único edificio accesible. A nova ampliación conecta as diferentes pezas servíndose dunha xeometría máis orgánica e adaptando os diferentes niveis de piso e os planos de cuberta ás soleiras, forxados e cornixas das edificacións existentes e á altura mínima esixida para o oco do ascensor.

Con esta solución conséguese certa expresividade formal que resulta eficaz como estratexia de intervención e que responde a suxerencias tales como a topografía e a forma na que a vexetación colonizara o exterior das edificacións.